چقـــدر دلــم صحنــه ای را که
چشمــآنم
در کنج ِ خیــابآن دید رآ
میخوآهد...
نــاب بودنــش آرامــش دآشت ...

از آنچه گذشت...
آنچه شکست...
آنچه ریخت...
حسرت نخور...
زندگی اگر آسان بود،
با گریه آغاز نمی شد....

عــــاشـقـانــه تــریـن حـــرفـــ مـــــرد ایـــنــــه…!

هـر وقـــت تـو آغـــوش میـگیـرتــت

زیــر لــبــ آروم میـــگه خـــــدایا شــــکرت

بـــــــــــــــــاران که میبارد
باید یه آغوشی ...
پنجره ی بازی …
بوی خاکی …
صدای تپش قلبی …
گره ی کور دست ها و پاهایی …
باید چیزی باشد
باران که میبارد …
باید کسی باشد!

سکوت
یعنی اما...
یعنی اگر....
یعنی خفقان.....
یعنی درک شرایط...
یعنی هزار دلیل که دل میترسد بلند بگوید
و شیشه رابطه ها بشکند....
یعنی او.....