افسانه ها را رهــــــــا کن

دوری و دوستی کدام است؟؟؟؟

 

 

فاصله هایند که دوستی را میبلعند !!!

 

تـــــــــــو اگر نباشی

 

دیگری جایت را پر میکند...

 

به همین ســــــــــــادگی...

 

قدیمــا به کســی که به پــات میــموند میگــفتن"وفــادار"

 

 

 

الان میگــن"آویـــزون"

 

ایـنـکـــه میـان دسـتـانَـت لـحـظـه ای

چـشـــم هــــایــــم را بـبـنــــدم…

و دنـیــــا بـــه سکـوت صـــدای

نَـفَـس هــایَـت فــــرو رَوَد نمیــــدانــــــی …

چه هـیـجـــانــــی ست …

آن روزهــــــــــــــا چه زیبــا بـود

 

                              زیبــایی ها چه سپیــــد بـود

 

                                                             و سپیـــدی ها چه روشـــن

 

آدم هـــا چه ســـاده بودنـد

 

                                 دل هـــا چه پاکـــــــــــــ

 

دلدادگــــی ها چه آســـان

 

                                                  و آرزوهــــا چه دســت یافتنــی بــود

 

دلتنگـــم ...!!!

 

دلتنگــــــــ ِ زورق ِ چشــم هایی که

 

                                         تا کرانـــــــــه های ِ نگــاه پیــش می رفتنـــد

 

و همــان جا پشــت ِ رنگیــن کمـــان ِ رویـــاهـا خیــــــــــــــــــــــره می ماندنـــد

 

دلتنگــــــــــــــــــ ِ بوســه هـایی که

 

روی ِماهتـــاب پیشـانی می ماندنـد

 

                                               و هیــــچ گاه به لـب ها نمی رسیدنـــــد

 

دلتنگـــــــــــــــــــــــ ِ تـن هایی که

 

                                       چــون لالــه ها پـاک ماندنـــد

 

و لـذت ِ هـــم آغـــوشی را تا هنگامـــه ی ِ شـب ِ وصـال نمی چشیدنــد

 

دلتنگـــــــــــــــ ِ اَمیــالی که

 

                                پشــت ِ حجــابی از ایمـــــــــان سرکــــوب می شدنــد

 

 

دلتنگـــــــــــــــ ِ زنــانی که

 

به جــای خالـــی کــردن جیـــب َت

 

                                 سکــه های ِ مهربـــانی را به پایــت می ریختنــــــد

 

دلتنــگ ِ روزهــایی که دیگـر با هیــچ رویــا و خیــالی تکـــرار نمی شونــد

 

خدایــا ... بزرگــا ... معبــودا ....!

 

                                            دلگیـــــــــــــــــــــــرم ....

 

 دنیـــایت را نمی خـــــــوام

 

                      دنیــایت پـُر از سیـــاهی ست

 

                                                          پـُر از پلیــــدی

 

پـُر از زشتــی

 

                 پـُر از خیانـــــــــت و نامـــــردی

 

                                              پـُر از بــی وفــــایی ست

 

پـُر از آدم هــایی که دیگــر ســــــــــــادگی را سـرمشــق ِ زندگیشــان نمی کننــد

 

اینجــا همــان جــایی ست که

 

آدم هــا سـلام ِشان بـــوی ِهــوس می دهــد

 

                                                              نه بـــــــــوی ِ آشنــایی!!!

 

اینجــا همــان جــایی ست که

 

آدم هــا روی برگـــه ها متعهـــــــــــــد می شونــد

 

                                                           و شـب هنگــام ...

 

روی تختخـــواب ها با معشــــــــــــــــــــوقه هاشان هـــم بستــر می شونــد

 

اینجـا عشـــق را بــاید در رختخــواب اثبــات کـرد

 

                                                       در یکــــ شـب هــم آغــوشی ...

 

به راستـیعشـــــقچیســت؟!

 

                                                عاشقـــــــــــی را

 

                    از کدامیــــن ســلام

 

از کدامیــــــن نگـــاه

 

                       از کدامیــن لبخنـــد می تــوان یافــت؟!

 

اینجــا بـرای ِ مـــن ی ِ که عشــــــــــــق را جــوری دیگر آموختـــــــــــــــــه ام

 

جهنـــــــم اسـت ...!!!

 

                          جهنمـی سخـــت تـَر از جهنــم تــو

 

دلــــم گرفتــه از دنیــا

 

                 از آدم هـــایی که مــــردانگی و زنـــانگی را زیــر ســوال بردنـــد

 

از حقیقـــت های ِ تلخــی که

 

                                 پشــت ِ نقــاب ِ خـــــــــــــوبی ها پنهــان شـده انـد

 

از ایـن تنهـــایی ...

 

                        از دلــی که دیگــر نمی توانــم

 

                                                           به دسـت کســـی بسپـــارمَش

 

شـب آرزوهـــــانزدیکــــــــــــــــ اسـت

 

و مــن مانــــــــده ام با کولـــه بـاری از آرزوهـــا

 

آرزوهــایی که سالهـــــــــ ــــــاست جـا خـوش کرده انـد در آسمــان ِ رویـــاهـایم

 

کدامشــان را بخـواهـم؟!

 

خدایـــا ...

 

                خستـــــــــــه ام .... خستـــه ...

 

                                                         می ترســم ...

 

ازعشـــق ... از وابستگــی ... از دلبستگــی

 

                                                      دیگــر مـرا با عشــــــــــق نسنـج

 

یــادت باشــد

 

مــن دیرگاهــــی ست که تـــاوان دلدادگـــی هایم را

 

                                               با قلـب ِ شکستـه ام داده ام

 

بیــا و ایـن شـب آرزویــی

 

                                  معجــــــــــــــــزه کـن

 

معجــزه ای از جنـــــــــــس بــاران

 

                                    که بشـــوید سیــــاهی ها را از دل ِ مـــردم شهــر

 

معجــزه ای از جنــس ِ رنگیــن کمــان پـس از بــاران

 

                                      تا بـــارقه های ِهفــت رنـگ َش بـَر مــن بتــابد

 

و آرام کنــم دل را از خستگـــی ها

 

و رهـــــــــ ــــــا کنـم خـود را از قیــد ِ وابستگــــی های ِ ایـن زمـــانه ی نامــرد

 

بیـــا ...

 

                                بیــا و معجــــزه کـن ...

 

از آسمـــــ ـــــــان ِ دل

 

                        واژه هــــا نمی بـارنــــــــــــــد

 

                                              حــ ـــس ِ شعـــر گفتــن نمی آیـــــد

 

دُرســت مثـل بــــاران

 

                          در تابستــان

 

مثــل نسیـــــــ ــــم

 

                      بَـر صـــــــورت ِ مــُـــــ ـــــرداد

 

مثــل مـــ ــن

 

                 در تـــــــ ــــــــراژدی ِ ایـن زندگــی

 

                                    مثــل گذرانـــدن ِ ثـــانیه ها در بعضــی روزهـــا

 

روزهــایی هســت که

 

نمی تـــوان در مــوردشان با کســی سخــن گفــت

 

                                                       نه که رازی در میـــان باشــد !

 

نــــه...

 

از روزهــــایی می گویــم که نمی دانــــــــ ـــــــــ ـــــــــــــــی دَردَت چیســـت

 

بـــی قـــ ــــراری

 

                       خستـــــ ـــــه ای

 

                                           بــــی حوصلـــ ــــه ای

 

بـرای چه کسـی ؟! از چه چیـزی ؟! چـــرا؟!

 

                                                   نمی دانـــی....

 

دلـــت می خــــــواد

 

                             تــ ـــو را به حـــال ِ دل ِ خستــــــه ات رهـــ ــــا کننــد

 

پـُر از ابهــــامی پــُر از انکـــار

 

                                          از جمــــــع گریــــزان

 

از تنهــــایی خستـــــه

 

                       از زندگــــی خستــــه

 

                                               از خستگـــــــــــــی ها خستـــ ـــ ـــ ــه

 

آنهــایی را که دوستشـــان می داشتـــی

 

                                           و بــاید مــــی بودنــد

 

چه با بــــــــــــــی وفـــ ـایی و خیـــانت

 

                                          چه از روی عشـــــق

 

و چه به رســم ِ قسمـــت و تقدیـــــ ـــر

 

                                              رفتنــــ ــــــ ــــــ ــــ ــــــ ــــ ـــــ ـــ ـــــد

 

امــا تـــ ــو مــــانـده ای

 

                            چیـــزی بـرای تــــــ ـــــو تمــــــــــــــــــــــام نمی شــود

 

پــای تــو تا اَبــ ــــــد گیــر اسـت

 

                          " مـا " شریکـــــــــ جـــُرم ِ یکــــــــــ مُشـت خاطـــره ایم

 

خاطــراتی که دســت از سـَر ِ لحظـــه هامان بَــر نمی دارنــــــــــــــــــــــــــــــــد

 

ســوار بـَر اسـب ِ سیـاه ِ خاطــره ها

 

                                می گــــذری از آن روزهـــا

 

روزهـــایی که

 

                  با نگاهــــی شقـــــــــــــــــــایق ِ گـــونه هایت ســُـــــرخ می شـد

 

روزهـــایی که

 

با دســـت هایی قلـــــــــب ِ تیمـــارت جــان می گــــرفت

 

روزهـــایی که

 

                 با بـوســــــــــه ای لــب های ِ تشنــه ات

 

                                                                        مســـت می شــد

 

                                         و با آغــــوشی التهـــاب ِ لحظـــه هایت آرام

 

امــا اینکــــــــــ ....

 

                در مــــردادی ترین روز ِ این تابستـــان

 

                                                    هیـــچ چیــز ارضـــــایت نمی کنــد

 

حتـی تکـــ ـــ ـــ ـــ ـــرار ِ دوبــاره ی آن روزهـــا ...

 

انگـار دیگــر هیــچ اتفـــاق ِ عاشقــــــــــــــــــانه ای از چشــم هایت نمی افتـــد

 

دیگـر کسـی دلــت را نمی لرزانـــد

 

                         دیگـر دوستــت دارم های کسـی

 

                                                   تـــو را به جنـــــــــون نمی کشانــد

 

نه که او بــَــــــد باشــد....نـــه....

 

                   تــو دیگــر آن "مــن ِ احسـاسی ِ " ســـابق نیستــی

 

و چه دَردی ست

 

              ایـن گونــه دوســت داشتــه شـدن

 

                        بـرای ِ " مـــن " ی که دیگــر احسـاسش

 

                                               احســـاس ِ گذشتــه نخواهـــــــــد بــود

 

و چـه انــدازه دردناکـــــ اسـت

 

                     ایـن گــونه اَدای ِ عاشقــی کــردن

 

                                                            ایـن گونــه زندگـــی کـردن

 

با کســی که نمی تـــوانی آن گونــه که مـــی بــاید دوستــــــــــــــــــــش بــداری

 

آه ...

 

                چه وجـه اشتــــراکی داریـم

 

                              مـــــــن و ایـن تابستـــان !!!

 

او در پــی ِ بارانـی که تــازه کند هـــــــوای ِ شرجـــی اش را

 

و مــن در پــی ِ بــارانی از آرامــش

 

                                که تـازه کنــم هـــوای ِ بـــی حوصلــــه گـی هایم را

 

بــــارانی که

 

درمــــان ِ دَرد ِ بــی دَرمــــانم باشـد

 

                     در روزهـــایی که هــر روز از احســاسم کــــــــــم می شــود