نمیتونم ببخشمت                   دور شو برو نبینمت
تیکه ای بودی از دلم                گندیدی و بریدمت

هزار و یک رنگی بدون              دروغ و نیرنگی بدون
واسه دل عاشق من               بد نامی و ننگی بدون

راهمو کج کردی عزیز              عشقمو رد کردی عزیز
خودت ندونستی چی کردی     با ما بد کردی عزیز

یادت میاد گفتم بهت               اگه نمیشی مرهمم
تو رو خدا زخمم نشو              که تیکه پاره است بدنم

تو عین ناباوریها                      تو هم شدی یه زخم نو
هیچ نمیخوام مثل تو شم      از جلوی چشام برو………………….

عشق چیست ؟

از کوه پرسیدم عشق چیست ؟
گفت از من استوار تر 

از دریا پرسیدم عشق چیست ؟
گفت از من خروشان تر

از صحرا پرسیدم عشق چیست ؟
گفت از من وسیع تر

از خورشید پرسیدم عشق چیست ؟
گفت از من پر فروغ تر

از آینه پرسیدم عشق چیست ؟
گفت از من صاف تر

از دنیا پرسیدم عشق چیست ؟
گفت از همه بر من بی اعتناتر 

از خون پرسیدم عشق چیست ؟
گفت همچون من در قلبها جاری است 

از عاشق پرسیدم عشق چیست ؟

گفت به من عمر دوباره داد

از ملت پرسیدم عشق چیست ؟

فریاد بر آورد : از چشمانمان عزیزتر و از قلبمان پاک تر  
 

 از خودش پرسیدم عشق چیست؟
سری تکان دادگفت: لعنت برمن

خیانت دیدم و گفتم :تلافی می کنم من هم

اگر با دیگری باشم ، سبکتر می شود دردم

خیانت کردم اما تو ، زمن از طعنه پرسیدی:

چرا با این که بیزاری دچار شک و تردیدی ؟

خیانت کردی و چون ابربه شکم گریه باریدم

خیانت کردم و اشکی به چشمانت نمیدیدم

تلافی کردم و دردی فزون گردیده بر دردم

درونت از غمم خالیست خیانت من به خود کردم

گناهت گردنم مانده چه تاوانی که پس دادم

چه کردم من با خیلاتم ،نخواهد رفت از یادم

دلم گرفته ...

قلم بدست گرفتم بنویسم که صدایی پرسید : از چه می نویسی ؟؟

پاسخش را دادم : از تکرار که در حال نفوذ در بین روزهاست .

گفت : می نویسی که چه شود ؟؟ که درد دلت تازه شود ؟؟!!

گفتم کیستی ؟؟ آشنایی می دانم ... حست غریب نیست ، لمست می کنم ...

گفت آری بیگانه نیستم ، هرازگاهی مهمانت می شوم و تو به سرعت قلم بدست می گیری برای نوشتن ...

او حرف می زد و من بی اعتنا به حرفهایش می نوشتم هر لحظه صدایش دورتر می شد و دلم آرامتر می گرفت ...

دیگر کاغذم سفید نبود... صدایش را نمی شنیدم ... آرام بودم ... آری او غم بود که به واژه درامد و دل آرام گرفت  

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست

آنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــم گسست

می روم با زخم هــایی مانده از یک سال سرد

آن همه برفی که آمــد آشــیانم را شکست

می روم اما نگویـی بی وفــا بود و نمــــاند

از هجوم سایه هــــا دیگر نگـاهم خسته است

راسـتی : یادت بمـاند از گـناه چشم تو

تاول غــربت به روی باغ احســـاسم نشست

طــرح ویران کـردنم اما عجیب و ســاده بود

روی جلد خاطــــراتم دست طوفـــان نقش بست

در من ترانه های قشنگی نشسته اند

انگار از نشستن بیهوده خسته اند

انگار سالهای زیادی ست بی جهت

امید خود به این دل دیوانه بسته اند

از شور مستی پدران گذشته مان

حالا به من رسیده و در من نشسته اند

من باز گیج میشوم از موج واژه ها

این بغض های تازه که در من شکسته اند

من گیج گیج گیج،تو را شعر می پرم

اما تمام پنجره های تو بسته اند

مى بینى؟؟؟هیشکی هنوز رفتنتو باور نکرده

خدایا!!!

دستانی را در دستانم قرار بده

که پاهایش با دیگری پیش نرود....

سر به هوا نیستــــم

امــــا...

همیشـــــه چشــــم به آسمان دارم

حال عجیبـــی ست

دیدن ِ همان آســــمان که

شاید "تو" ...

دقایقی پیش

به آن نگاه کـــرده ای...

چه کنم باهجوم گریه ها

چه کنم باسیل خاطره ها....

چشمانم دیگر میلی به بسته شدن ندارید

دردهایم درخواب هم رهایم نمیکنند

روزهایم تاریک شده و شبهایم تاریکتر...

خواب هایم رنگ سیاه اشفتگی و کابوس گرفته اند

کودکی هایم رابه خاطر اوردم لحظه ای

اغوش خواب♥فرار از درد هایم بود

حال چه کنم که خواب زندان روح زخم خورده ام شده است.....

خدایا:من از اغوش کسی خیر ندیده ام

پایین بیا از عرش

دراغوش بکش مرا و ارامم کن

زخم هایم مرحم یزن

و برایم قصه بگوتاخوابم ببرد......

خدایا:از این جسم خاکی خسته و بیزارم

دلم هوس پرواز کرده است

به سوی تو....

مهمان نمیخواهی.......؟؟؟؟؟؟

صدایِ تو...

دیدنِ تو...

بوسیدنِ تو...

در آغوش کشیدنِ تو...

حتی...

فکر کردن به تو برای من آرامش بخشه...

ﺩﻝ ﻣــــــﻦ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺧـﻮﺩﻡ باﺷﻪ ﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻋﺰﯾﺰ ﺧﯿﻠﯿﺎ ...

ﺩﻝ ﻣــــــﻦ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﻣﯿﺨــــــﻮﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﯾﮑﯽ ﺑﻬــــﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ، ﺩﻟــــــﺶ ﻧﻠﺮﺯﻩ ...
ﺩﻟــــــﻢ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﮐﻪ ﻣﺠــــــﺒﻮﺭ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﺑﺎ ﭼﻨـــــﮓ ﻭ ﺩﻧﺪﻭﻥ ﺣﻔﻈﺶ ﮐﻨﯽ ﻭ ﻫﻤﯿــــــﺸﻪ ﮐﻼﻓــــــﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﺑﺪﻭﻧﯽ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﻪ ﯾــــــﻪ ﻣﺎﻩ ﻫـــــــــﻢ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﮐﺴﯽ ﺟــــــﺎﺗﻮ ﻧﻤﯿگیره!!